Museum en boek voor etser Andreas Schotel

Weet u waar Esbeek ligt? In dat kleine Brabantse dorp presteren ze het om rondom de Rotterdamse graficus Andreas Schotel (1896–1984) allerlei activiteiten op te zetten. De Stichting Vrienden van Andreas Schotel heeft zich ingespannen om in café De Schuttershof in de zogenaamde huiskamer een klein museum te stichten. Ook het zomerhuisje De Schuttel, waar Schotel vaak en lang verbleef, is bewaard gebleven. Verder is er een wandelroute, waarvoor zelfs beelden zijn gemaakt geïnspireerd op het werk van Andreas Schotel en worden er tentoonstellingen en demonstraties georganiseerd. En in mei van dit jaar verscheen er een fors boek van 176 pagina’s, geschreven door Peter Thoben. In onze kringen bekend als de oud-directeur van Museum Kempenland. Het boek dient als informatiegids voor het museum, maar het is veel meer dan dat. Het is een monografie met oeuvre-catalogus over drie kunstenaars.
Het boek vertelt over het leven van een bijzondere kunstenaar, die ook de etsen drukt van Johannes Proost en die ook in Esbeek bewaard zijn gebleven. Thoben schrijft levendig en uitputtend over de beide kunstenaars, over hun leven en hun werk. Aandacht is er ook voor de museumgeschiedenis, die via Rhoon naar Esbeek leidt. Naast werk van Magdaleen Rademaker, leerling en vermeend minnares van Schotel is er in Esbeek nog meer grafiek uit het eind van de negentiende en twintigste eeuw bewaard gebleven.
Leen Rademaker heeft zich ingezet voor het beheer van de ateliernalatenschap en krijgt later de steun van de Stichting Vrienden van Andreas Schotel, die in Esbeek een vreemde eend in de bijt geweest moet zijn.
Het boek laat in de volle breedte het werk zien van Schotel, Proost en Rademaker. Naast prenten waar de bedrijvigheid in Rotterdam centraal staat, zijn er ook veel etsen die een relatie hebben met het plattelandsleven. Soms oogt het werk van de drie kunstenaars enigszins primitief en op andere momenten zijn het juweeltjes van etskunst. Wat een waardevol en boeiend boek heeft Peter Thoben geschreven. Als nu elk dorp in Nederland, dat een beetje eigenwaarde heeft, leven en werk van een graficus adopteert, dan komt het helemaal goed met de waardering voor de prentkunst in ons land. En Peter Thoben, die het boek ondertussen voltooid heeft zal nu tijd te over hebben, die gaan we natuurlijk vragen om met grote regelmaat bijdragen voor Grafiekwereld te schrijven. En voor u als grafiekliefhebber is er maar één advies: lezen dat boeiende boek!

Pieter Jonker

Voor meer informatie: www.andreasschotel.nl